University of Wisconsin-Madison araştırmacılar ekibi son zamanlarda yaşamın erken dönemlerinde yaşanan stres, bu tür, öğrenme, bellek ve stres ve duygu işleme sorumlu çocukların beyinleri gelişmekte parçaları değiştirerek olabilir gösterdi. Bu değişiklikler davranış, sağlık, istihdam ve daha sonraki yaşamında romantik ortakları bile seçimine olumsuz etkilerine bağlı olabilir.

Çalışma, dergide yayımlanan Biyolojik Psikiyatri , kamu politikası liderler, ekonomistler ve epidemiyolojistleri için önemli olabilir, diğerleri arasında, çalışma baş yazarı ve son UW Doktora diyor Jamie Hanson mezun.

"Biz gerçekten anlamış değilim neden 2 konum oluyor şeyler, 3, 4 yaşında sizinle kalmak ve kalıcı bir etkiye sahip," Seth Pollak, çalışmanın eş-lider ve psikoloji UW-Madison profesör diyor.

Oysa, erken yaşam stres depresyona daha önce bağlı olmuştur, anksiyete, kalp hastalığı, kanser, eğitim ve istihdam başarı eksikliği, ayrıca UW Waisman Merkezi'nin Çocuk Duygu Araştırma Laboratuarı direktörü Pollak, diyor.

"Biz etkilenen beynin hangi bölümünün anlamadığımız sürece bu erken stresli deneyimleri toplum için ne kadar pahalı göz önüne alındığında ..., biz bu konuda bir şey terzi mümkün olmayacaktır," diyor.

Çalışmada, takım ya fiziksel istismar yaşamıştır 12 yaş civarında 128 çocuk, yaşamın erken dönemlerinde ihmal işe veya düşük sosyoekonomik durum hane geldi.

Araştırmacılar davranış sorunları ve bunların birikimli hayat stresi belgeleyen, çocuklar ve onların bakıcıları ile kapsamlı görüşmeler yapılmıştır. Onlar da duygu ve stres işleme katılan hipokampus ve amigdala, odaklanarak, çocukların beyinlerinin görüntülerini aldı.Onlar kötü muamele olmasaydı orta sınıf hane benzer çocuklara karşılaştırıldı.

Hanson ve ekibi taraftan her çocuğun hipokampus ve amigdala tarafından açıklanan ve onların hacimlerini hesaplanmıştır. Hem yapılar (sözcük amigdala yetişkinlerde boyutunu ve şeklini yansıtan, badem için Yunanca), özellikle çocuklarda, çok küçük ve Hanson ve Pollak diğer çalışmalardan otomatik yazılım ölçümleri hata eğilimli olabilir söylüyorlar.

Gerçekten de, kendi el ölçümleri erken yaşam stresinin üç türlerinden herhangi deneyimli çocukları yoktu çocuklara daha küçük amygdalas olduğunu buldu. Fiziksel istismara uğrayan düşük sosyoekonomik durum hane ve çocukların çocukları da küçük hipokampus hacimleri vardı. Otomatik yazılım sayesinde aynı görüntüleri koyarak hiçbir etkileri gösterdi.

Davranış problemleri ve artan birikimli hayat stresi de küçük hipokampus ve amigdala hacimleri bağlanmıştı.

Erken yaşam stresi daha küçük bir beyin yapılarına yol açabilir Neden bilinmeyen, Nörogenetik için Duke Üniversitesi Laboratuvarı'nda hemen doktora sonrası araştırmacı Hanson, diyor, ama daha küçük hipokampus olumsuz sonuçlar için bir risk faktörü olduğunu göstermiştir. Amigdala çok daha az anlaşılır ve gelecekteki iş bu hacim değişikliklerin önemi üzerinde durulacak.

"Benim için, bir toplum olarak biz çocuklar yaşıyorsanız deneyimleri türlerine katılmak için gereken önemli bir hatırlatma," Pollak diyor. "Biz bu kişilerin olacak insanları şekillendirmektedir."

Ancak bulgular, Hanson ve Pollak demek, nörobiyolojik değişim için sadece belirteçleri olan; insan beyninin sağlamlığı bir görüntü, insan biyolojisi ve esneklik. Onlar geleceği görmek için kullanılacak bir kristal top değil.

"Bu beyinde bulunuyor Çünkü kader anlamına gelmez," Hanson diyor.